„Moja „hiszpańska” kolekcja w „czasach zarazy” nawiązuje do klasyki malarstwa modernistycznego XX wieku, jest hołdem złożonym artystom początku ubiegłego stulecia, a także wydarzeniom historycznym tamtego okresu. Od pierwszej pracy tego cyklu mam poczucie, że robię coś pożytecznego dla własnej pamięci – wewnętrznego azymutu, kierującego i porządkującego moją twórczość. Podobnego stanu podwyższonej uważności doświadczałem, gdy wybuchł „stan wojenny”, a czołgi wyjechały na ulice Warszawy w grudniu 1981 roku. Wtedy także nie malowałem obrazów po to, aby uśpić własny umysł, ale by …
Czy można krytycznie zaangażować się w mit i pamięć, odwołując się jednocześnie do totemów kultury i zbiorowej historii. Sztuki przedstawieniowe należą do tego rodzaju wiedzy, jaki nie dość, że trzeba przyjąć i zaakceptować na wiarę, to jeszcze dodatkowo warto przeżyć i po swojemu uzupełnić całym tym nadmiarem znaczeń, przypisanych zwykle na stałe do czegoś innego. Tak na przykład jest z malarstwem, ktore z racji swej oczywistości wydaje się w sposób prosty ilustrować świat naszych uczuć, myśli, wrażeń i emocji. I …